Jednorazowe świadczenie „Za życiem”

Rodzice dzieci nieuleczalnie chorych lub ciężko upośledzonych mogą składać wniosek o przyznanie jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia żywego dziecka z ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniem albo nieuleczalną chorobą zagrażającą życiu.

Świadczenie to zostało wprowadzone ustawą z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i ich rodzin „Za życiem” (DZ.U z 2016r., poz. 1860). Ustawa, poza wsparciem finansowym, zakłada również zapewnienie dostępu do informacji w zakresie rozwiązań wspierających rodziny oraz kobiety w ciąży, zapewnienie kobietom w ciąży dostępu do diagnostyki prenatalnej, zapewnienie odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej dla kobiety w okresie ciąży, porodu i połogu, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży powikłanej oraz w sytuacji niepowodzeń położniczych. Przewidziano również dostęp do poradnictwa w zakresie rozwiązań wspierających rodzinę.

Kto może ubiegać się o świadczenie i jakie warunki należy spełnić?
Świadczenie przysługuje matce, ojcu dziecka, opiekunowi prawnemu dziecka albo opiekunowi faktycznemu dziecka. Tym ostatnim jest osoba, która faktycznie opiekuje się dzieckiem, jeśli wystąpiła do sądu o jego przysposobienie.

Świadczenie przysługuje jednorazowo, w wysokości 4000 zł.

Aby skorzystać ze świadczenia, należy złożyć wniosek w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka.

Przykład:

  • Dziecko urodziło się 6 czerwca 2016r. Ostatnim dniem, umożliwiającym złożenie wniosku będzie 6 czerwca 2017r.
  • Dziecko urodziło się 1 stycznia 2016r. Ostatnim dniem umożliwiającym złożenie wniosku będzie 2 stycznia 2017r. (1 stycznia jest dniem ustawowo wolnym od pracy, dlatego termin „przesuwa” się na kolejny dzień roboczy.

Do wniosku należy dołączyć dwa zaświadczenia lekarskie.

Pierwsze, to zaświadczenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego tzn. przez lekarza, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarza, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód w przychodni, z którą NFZ zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, posiadającego:

specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii, neurologii dziecięcej, kardiologii dziecięcej lub chirurgii dziecięcej , stwierdzające ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, powstałe w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.

Drugie, to zaświadczenie wystawione przez lekarza lub położną potwierdzające pozostawanie pod opieką medyczną nie później niż od 10-tego tygodnia ciąży.

Uwaga!
Wymóg przedstawienia zaświadczenia, potwierdzającego pozostawanie pod opieką medyczną nie później niż od 10-tego tygodnia ciąży, nie dotyczy opiekuna prawnego i faktycznego oraz osoby, która przysposobiła małoletniego.

Rodzic, czy też opiekun nie otrzyma świadczenia, jeśli dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie oraz w przypadku umieszczenia dziecka w pieczy zastępczej, np. w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej.

Załączniki: